Ik kan me niet heugen dat ik eerder in de Pyreneeën ben geweest. En ik moet zeggen, nu ik ze vandaag van dichtbij heb kunnen bewonderen, de pyreneeën zijn prachtig! De bergen dan, niet de wegen. Want wie bedacht heeft dat er wegen op deze bergen kunnen liggen zal wel iets teveel gedronken hebben. Want die liggen schots en scheef met de meest vreemde steigingspercentages op de hellingen geplakt. Een wonder dat ze er niet vanaf glijden...zo stijl!
Wat ze vooral goed kunnen hier, is de eerste kilometers van een col zo stijl maken dat ze gelijk je benen afsnijden (schrik niet mensen, het is maar een wielerterm). Vervolgens kom je geen poot meer vooruit en moet je al klimmend bijkomen en naar je adem happen. Zo ging het een paar keer vandaag. Ik raad vooral iedereen af om ooit de col de burdincurutcheta op te fietsen. Wat een ding.
Pittig dus, de eerste kennismaking. Want ook al kom je niet erg hoog met de eerste cols, het gaat vooral om de stijlte. Zo kan je een col rustig beginnen met 12 tot 15%. Daarna wordt het soms wat milder. Waar je in de Alpen meer gelijkmatig klimt is het in de Pyreneeën zo ongelijkmatig als wat. Na 2 côtes en 8 cols en een beetje (waarvan maar 4 cols meetellen) en 112km ben ik er maar mee gestopt. Eigenlijk had ik 2 dorpen eerder, op 94km, een hotelletje willen nemen maar het was nog vroeg genoeg om er een beetje bij te doen. Ik zit nu in een dorpje na een paar km klimmen op de col de soudet, in St. Engrange Bourg. En om de hotellentocht maar eens wat af te wisselen (het eten is niet altijd zo goed voor fietsers) zit ik nu in een gitte d'etappe. Een grote kamer waarin veel mensen kunnen slapen, veelal wandelaars. Ik hoop daarom dat het eten wat beter is hier. En gelukkig heb ik oordoppen bij me. De gastvrouw verwacht ongeveer 12 mensen. Kan ik mijn sociale vaardigheden weer aangrijpen als we gezamenlijk gaan eten om 20 uur. En om 22 uur moet het stil zijn. Vanavond is er geen voetbal, dat scheelt. En lekker goedkoop: 35 euro. Gelukkig had ik nog een klein handoekje mee om te douchen.
In een dorpje, 20 km voor mijn finish vandaag, kwam ik een australiër tegen die in Zuid-Portugal is begonnen en naar Noord-Frankrijk rijdt. Hij heeft ook al eens een rondje Frankrijk gedaan en daar een boek over geschreven. Mark Krieger geloof ik. Een leuke vent en mooi om ervaringen uit te wisselen. Morgen gaat hij net als ik ook over de Marie Blanque, maar niet zoals ik eerst via de Soudet. Daarna volgen o.a. de col d'aubisque en du soulor (wel bekend). We zullen zien hoever we dan weer komen. Dag 11 zit er op.
A demain!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten