Bam!

Er zijn dagen zoals ik ze een paar dagen geleden beschreef, jour sans, en je hebt goeie dagen zoals vandaag. Ik zal het voor u even op een rijtje zetten. Col de Soudet, Col de Hourat, Col de Marie Blanque, Col D'Aubisque, Col du Soulor en tot slot de Col de Bordères. BAM! Dat maakt 140 km door de Pyreneeën. BAM! Of het nou komt door de heerlijke nacht in de stilte van een bergdorpje of door de wijn die we bij de groepsmaaltijd kregen, ik weet het niet. Maar ik heb er ten volle van genoten. Ook al blijft klimmen in de Pyreneeën zwaar.

En mocht je ooit in de buurt zijn van de Marie Blanque: niet opfietsen mensen! De laatste 4km gaan in 11, 9,5, 13 en 12%. Dan ben je blij als je boven komt. En bezweet. Het gutst er aan alle kanten uit.
De Soudet was een flinke opwarmer met een aantal kilometers 10%, en dat op de vroege morgen. De Aubisque daarentegen was vooral lang, zo'n 18 km klimmen. En vrij touristisch. Misschien omdat de tour daar over 'n week of 3 passeert. Ik rij ook de komende dagen over een deel van het tourparcours. Zo staat morgen de Tourmalet op het programma, met 2115 meter hoogte voor het eerst een col boven de 2000 m grens.
Met de hoogtemeters van vandaag zit ik in totaal boven de 20.000 hoogtemeters, ongeveer de hoogtemeters van een gemiddelde Tour de France....

Vandaag weer bijzondere mensen ontmoet. Zoals een 68-jarige Nederlander die al dik een jaar (!) onderweg is. Ik haalde 'm in bij de beklimming van de Aubisque in en al klimmend maakte we een praatje. Hij komt uit Middelburg en is via de Alpen naar Spanje gefiets, vanaf vorig jaar Mei. In Girona heeft hij 2 maanden overwinterd. En nu moesten volgens hen "de Pyreneeën er ook maar aan geloven". De 4 weken die ik weg ben lijken ineens erg kort.

Op de top van de Aubisque ontmoette ik twee mannen uit Groningen die vanuit huis naar de Pyreneeën waren gefietst. De 1 met een aanhangwagen achter de fiets, de ander met bagage op de fiets. Ze hebben in 3 weken ongeveer 1900 km gefietst en werden nu opgehaald door hun vrouwen. Voldaan en moe keken ze terug op hun reis. Toen de vrouwen mijn verhaal hoorden viel hun de prestatatie van hun mannen hen ineens tegen. Vraag na vraag werd er op me afgevuurd. Volgens 1 van de vrouwen kon haar man dat ook wel gaan doen, want "omdat hij gepensioneerd is heeft ie toch zat tijd". Blijkbaar kon ze hem thuis wel missen.

In een leuk hotelletje in St. Savin, met een fantastisch uitzicht op de bergen vanuit mijn kamer, ga ik eens lekker bijkomen van de dag. Mijn kleren zijn weer gewassen en ik heb mezelf ook weer een keer geschoren. Elke 6 dagen een keer is daarin de regelmaat. Meer dan voldoende als je op vakantie bent.

A demain!