Bakoven nummer zoveel!

Het was warm vandaag. Erg warm. 38 graden om precies te zijn. Elwin waarschuwde me er maandag al voor dat het woensdag en donderdag extreem warme dagen zouden zijn. En dat kwam slecht uit. Want voor vandaag stonden er een paar flinke cols op de planning. En morgen minder lange cols, maar wel weer steiler.
Het kwam dus aan op 'overleven'. Hoe je zoiets doet weet ik niet want ik heb geen ervaring met fietsen in de hitte. Laat staan het bedwingen van Pyreneeëncols.
Ik ben op tijd vertrokken en onderweg veel gerust, veel gedronken en geprobeerd om veel in de schaduw te rijden. Het rusten en drinken ging prima. In de schaduw rijden is lastiger. Dat betekent vaak van rechts naar links en vice versa gaan om de schaduw op te zoeken (in de aanloop naar het zuiden toe reed ik vaak midden op de weg omdat daar de beste stukken liggen). Midden op de dag, als de zon loodrecht boven je staat, is er echter geen ontkomen aan. En toen was ik net aan de Col de Aspin toe.

Uiteindelijk toch een bekend trio bedwongen: Col de Tourmalet, Col de Aspin en Col de Pyresourde. (je kent ze vast wel van de Tour, ook dit jaar pakken ze deze cols weer mee). 101 km bij elkaar. En daar heb ik hard voor moeten werken. Ik heb voor de Pyresourde letterlijk staan twijfelen of ik ermee zou kappen voor vandaag. Maar omdat ik er daarna misschien spijt van zou krijgen ben ik toch maar weer opgestapt. De voldoening was dan ook groot toen ik de top passeerde.

2 km voor de top van de Pyresourde kreeg ik ook nog een hongerklop, om er nog maar een wielerterm in te gooien. De brandstof was dus op. Een beginnersfout, dat moet ik toegeven. De warmte zette me meer aan tot drinken dan tot eten. Ik heb wel wat op maar blijkbaar toch te weinig. Op mijn tandvlees, en vooral doorzettingsvermogen (wat het leek niet eens meer op fietsen) haalde ik de top.
De rijstepapjes waar ik zo over te spreken ben heb ik al 2 dagen niet kunnen kopen. Gewoon geen winkels tegen gekomen, alleen bakkers. En als ik ze wel heb is het nog een kunst om ze op te eten want mijn plastic lepel is vorige week gesneuveld. De steel is eraf. Probeer maar eens met alleen het ronde uiteinde pap te eten. Best lastig.

Uiteindelijk snel afgedaald en een hotelletje gevonden. En toch ook weer bijna half 6. De kilometers gingen langzaam vandaag. Dat komt ook omdat het dalen te weinig op schoot. Ze zijn de wegen aan het oplappen voor de tour. En dus liggen er overal van die steentjes op de weg. Soweiso is het oppassen in de Pyreneeën. Je ziet hier nog wel eens stukken 'gesmolten' asfalt. Al haalde ik toch regelmatig snelheden tegen de 70 km per uur en blijft het leuk om auto's, campers, fietsers en zelfs motoren in te halen.

Morgen een nieuwe dag met nieuwe cols. Ik zit nu trouwens op 33 stuks.