Thuis

Tegen middernacht op vrijdagavond arriveerde mijn vader in Lods. We hebben gelijk een door hem meegebracht wijntje gedronken op de afronding van de tocht. Na een uurtje bijpraten zijn we gaan slapen. Wennen dat er nog iemand in de slaapkamer lag, dus mijn oordoppen maar ingedaan.
De volgende ochtend raakte ik definitief uit mijn structuur van afgelopen weken. Na het geringe ontbijt geen fietskleding meer aan doen en niet meer fietsen. In plaats daarvan ging de fiets in de auto en konden de kilometers comfortabel afgehaspelt worden.
Het was fantastisch om na een lekkere autorit weer thuis te komen en weer samen te zijn met Jaël. Wekenlang hebben we er naar uit gekeken. Na een lekkere douche en het knippen van mijn nagels kwam er een einde aan de solomaaltijden. De Nassi Goreng was geweldig en de wijn deed het 's avonds ook goed.

Vanmorgen was ik om 7 uur klaarwakker na een heerlijke diepe nachtrust. Ik heb het nog een half uurtje vol kunnen houden tot half 8, toen ben ik er toch maar uitgegaan. Na een ontbijtje inclusief een boterham met gebakken ei toch maar weer de fietskleren aangedaan. Even langs mijn moeder om haar te begroeten en vervolgens een een ritje van een kleine 50 km gemaakt. En dat was heerlijk. Zonder bagage vloog ik gevoelsmatig over de vlakke wegen, hoewel ik toch nog 236 hoogtemeters heb gemaakt. De veluwe biedt meer dan je denkt! Op de klimmetjes hoefde ik niet eens terug te schakelen, zo makkelijk ging het. Het lichaam voelt heel fit aan en de benen sterk. En dan het zonnetje erbij op de vroege morgen. En nog rustig op de weg ook. Wel gek dat de fietsers en wandelaars die ik begroet, want zo ging dat in Frankrijk de afgelopen weken, verbaasd kijken en niet reageren...leven we hier zoveel individualistischer dan in Frankrijk?!

Na de rit en een douche hebben Jaël en ik samen gebruncht. Ik geluncht en Jaël ontbeten. Gezellig!

De spullen opgeruimd en nu lekker de tour kijken. Vanmiddag de Peguere...dat steile ding waar ik vanwege mijn bovenbeenblessure deels heb gelopen. Ben benieuwd!

Vandaag en morgen nog lekker genieten met Jaël, daarna begint het gewone leven weer.

De komende weken toch wat kilo's proberen aan te komen want de weegschaal gaf 63,4 kilo aan...
Mijn moeder vond me er gelukkig nog goed uitzien. Maar als ik mijn kleren uit doe dan kijk je zo tegen mijn ribbenkast aan. Het was al 10 jaar geleden dat ik nog zo mager was.

Telkens schieten er beelden en fragmenten door mijn hoofd van bergen en plaatsjes waar ik geweest ben. Het begint tot me door te dringen dat ik een behoorlijk stuk gefietst heb en heel veel gezien heb. Wat een indrukken heb ik opgedaan, een prachtige levenservaring! Ik ga er lekker van nagenieten nu ik weer heerlijk comfortabel thuis ben.