Ditjes en datjes

Het was zwaarbewolkt toen ik wakker werd. En nog hoofdpijn ook. Maar zowel de bewolking als mijn hoofdpijn trokken langzaam weg vandaag. Helaas was het op de Col des Aravis nog wel bewolkt waardoor de Mont Blanc, die je vandaar zou kunnen zien, niet zichtbaar was. Het was ook nog fris, dus snel dalen en weer klimmen naar de Col de la Croix Fry. Daarna volgde een lange afdaling richting Annecy, waarbij het meer van Annecy zo nu en dan te zien was. Vervolgens begon het lange draaien en keren met korte maar lastige klimmetjes om in een grote bocht Annecy Noordelijk te passeren. Uitputtend was het, mede omdat mijn lichaam moe aan voelde en ik vandaag geen kracht in de benen had. Verder dan Marigny St. Marcel kon ik niet komen ivm de tour. Hierna zou ik te dicht bij de tour komen waar geen slaapplekken meer te vinden waren. Alles vol.

Ik was blij dat ik om 4 uur een plekje had gevonden en kon uitrusten. Tijdens het kijken van de tour op tv viel ik in slaap...en toch maar 103 km gefietst. De laatste dagen kunnen nog wel eens pittig zijn.

Vanmorgen ontmoette ik bij het ontbijt weer een Engelsman. Hij was een week alleen in dat hotelletje om cols in de Alpen de beklimmen. Hij genoot er van maar vond het jammer dat hij dit niet 20 jaar eerder deed, toen hij nog jong was. Bijzonder, want dat hoor ik al wekenlang van al die Engelsen die ik tegenkom. De meesten van hen ontdekten pas de de laatste jaren hoe leuk het wielrennen kan zijn en proberen de schade in te halen door in een paar jaar tijd zoveel mogelijk bergen te beklimmen. Vandaar dat ik zoveel engelsen tegenkom in de bergen. Ze hebben er zelfs een term voor bedacht: mamil. Wat staat voor 'middle age men in lycra'.

Naar aan leiding van de vraag van Robenko, over wijn drinken en strak op een dieet of niet, zal ik antwoorden hoe ik dat doe.
Ik eet wat ik krijg op de slaapplek. Dat kan van alles zijn. Soms goed, soms minder goed. Regelmatig houden ze rekening met het fietsen en krijg ik iets van pasta, maar ook met aarddappels of rijst ben ik al blij. Vaak zit er ook iets van salade bij en kaas. In Frankrijk zit er bijna altijd kaas in de maaltijd, voorafgaande aan het dessert of het is het dessert.
Ik probeer zoveel mogelijk te eten en ook het brood wat standaard bij het eten wordt geserveerd gaat helemaal op.
Wijn, bier, of andere alcoholische dranken neem ik niet. Of bijna niet moet ik zeggen. 1 x heb ik wijn op in de Pyreneeën toen dat bij de groepsmaaltijd werd geserveerd. Dat was na 10 dagen fietsen ongeveer en het sloeg in als een bom. Ook al was het maar een glaasje. De 2e keer was in St. Pons, toen ik mijn bovenbeenblessure even helemaal zat was en ik een verzetje nodig had. 2 halve liters frans bier gingen samen met een bus paprikapringles (chips) vlot naar binnen. Al gaf het weinig voldoening. Het kwam uit de supermarkt dus het kostte gelukkig weinig.
Alcohol is slecht voor het herstel. Als je toch persé alcohol wil nuttigen doe dat dan minimaal pas 4 uur na de etappe. Dan hebben je spieren vast wat kunnen herstellen.
Sinds St. Pons sta ik dus weer droog. Al heb ik best zin in een lekker wijntje. Maar dat komt vrijdagavond op z'n vroegst, als het werk erop zit. Of zaterdag als ik thuis ben.
Ook heb ik enorme trek in een dikke vette patat met! Maar die laat ook nog een paar dagen op zich wachten...

Vandaag voor de laatste keer mijn fietskleren met de hand gewassen. Het hangt lekker in de zon te drogen.

Nog 2 dagen.

A demain!