Grazy day!

In zo'n reis komt vroeg of laat een dag dat er veel en gekke dingen gebeuren. Vandaag was die dag.
Het begon prima, met een mooie beklimming door de grand canyon du verdon, zoals aangekondigd. Ik was op tijd waardoor ik geen last van ander verkeer had. De Col d'ayen was daardoor snel bereikt. Een prachtige weg met de mooiste uitzichten. Zie foto.
Het weer zag er goed uit dus ik maakte me op voor een mooie fietsdag. Wat klimmen, wat dalen, de kilometers vlogen voorbij. Bij de lunch stond er al 80 km op de teller, maar het zwaartepunt lag vandaag in deel 2 van de rit. Namelijk 2 korte steile cols en een lange hoge col.
In de afdaling van de eerste steile col, col de buis, ging ik iets te wijd door de bocht. Mijn fiets schoot onder de vangrail en ik rolde zelf een beetje de weg op. De snelheid was er al uit dus het ging absoluut niet hard. Fiets in orde en ik heb een kleine schade aan de binnenkant van mijn rechterenkel. Het 3 tandjes van het voortandwiel zijn daar blijkbaar ingegaan. Een zelfde schade heb ik een jaar of 10 geleden al eens opgelopen in mijn rechterkuit. Niet problematisch.
Na dat valpartijtje weer lekker gefietst richting de hogere lange col. Die beklim je eerst voor een deel door een soort andere grand canyon....mooie weg met tunnels, met een paar steile passages.
Dan kom je in Beuil aan en is er geen slaapplaats. Dat wist ik al toen ik belde tijdens de lunch. Ook een wintersportplaatsje zo lijkt het. Dus ik nog 6 km door om de col over te gaan. 4 km voor te top begon het te regenen. 3 km voor de top begon het hard te regenen. Bah! Het zag er al een tijdje dreigend uit. Maar na de afdaling zou ik roure binnenfietsen waar het hotel was wat ik gereerveerd had. Dacht ik. Maar na 10 km dalen in de regen zie ik een afslag naar links richting roure, een klimmende weg. Ik op de natte kaart kijken en daarop was een klim van 5 km te zien. Na dik 155 km had ik daar echt geen zin meer in. Ik besloot daarom om verder te dalen naar een dorp 4 km lager. Daar aangekomen was het gelukkig droog, al was ik zelf nog zeiknat. Er was echter geen slaapplek te vinden...nog rondgebeld naar andere slaapmogelijkheden in de omgeving maar geen succes.
Dat betekende dus weer terug de berg op en alsnog de afslag naar roure nemen. 9 km klimmen. Daar droogde en warmde ik gelukkig wel weer van op, ook al had ik er flink de pee in. Eigen schuld dikke bult.
171 km op de teller en ongeveer 4000 hoogtemeters. Pas half 8 in hotel. Wat een dag!

Hopenlijk herstel ik vannacht goed want de Bonette komt er aan. Misschien hou ik het daar wel bij morgen. Anders wordt het forceren.

Maar mijn verhalen vallen in het niet als je de berichten over de tour hoort. Wat een valpartijen, blessures en opgaves. Een slagveld. Dat wordt aanvallen voor de Nederlanders, in de bergen. Misschien morgen al.

Nog geen nagels geknipt maar wel eentje afgebeten die me in de weg zat. De Winegums, Robenko, die zijn voor het herstel. Zo snel mogelijk koolhydraten naar de spieren, na de inspanning. En na de rit van vandaag had ik die dubbel en dwars nodig.

A demain!