Klassieke Cols

Vanmorgen wederom koud vanuit de start kunnen klimmen. Al snel had ik een lekker ritme te pakken in de klim naar de Col de Lauteret, wat eigenlijk een opstapje is naar de Col du Galibier. De Lauteret gaat naar 2058 meter. Omdat ik lekker in mijn ritme zat ben ik op de Lauteret gelijk rechts afgeslagen om door te klimmen naar de Galibier, die 2646 meter hoog is. Een mooie klim en heerlijk rustig op deze maandagochtend. En omdat ik op tijd vertrokken was stond ik ruim voor 10 uur op te top. Prachtig was het! Mooie uitzichten dankzij het heldere en zonnige weer, maar bovenop wel fris.
Dit was echt een hoogtepunt in deze reis. De Galibier is een klassieker in het wielrennen. Ruim 100 jaar geleden reden de renners in de tour al over deze berg. Dit was 1 van de eerste bergen, misschien wel de eerste, die in de tour opgefietst werd. De rennners reden toen nog over een onverharde weg en met 2 versnellingen op de fiets. 1 voor het vlakke en de afdalingen en 1 om te klimmen. Maar dan moest het achterwiel wel omgedraaid worden want aan beide kanten van het wiel zat 1 tandwiel. De renners kwamen vloekend en tierend boven en noemden de tourdirecteur een moordenaar. Want hoe durfde hij de renners over een dergelijke, onveilige, hoogte te sturen?! Natuurlijk wel spectaculair, waardoor er veel kranten werden verkocht. En daar ging het in die tijd om.
Toen ging de Col nog door een tunnel, honderd meter lager. Tegenwoordig ligt er een nieuwe weg van 1 km om dus 100 meter hoger uit te komen. Een simpel rekensommetje vertelt ons dan ook dat de laatste km 10% steil was. En dat voel je na 20 km klimmen.

Op een dergelijke hoogte kan je ver kijken. Ik denk de Mont Blanc te hebben gezien, ook al moest ik flink inzoomen. Oordeel zelf op de foto. Mijn broertje kan het vast bevestigen of ontkennen.

Op de top heb ik een kwartiertje met een Engels stel gepraat, omdat ze dachten dat ik ook engels was..... Zij waren 2 weken in de Alpen aan het fietsen en campeerden dagelijks. Heel veel bagage dus, waardoor ze korte dagritten maken. Ze willen de Tour zien op de Col de Croix Fer, waar de renners 12 Juli passeren. Ze hebben ook reden om te gaan kijken, gezien de Engelse tourfavoriet Wiggins en underdog Froome. Wiggins staat op dit moment al 1e.
We hebben elkaar geholpen met het maken van foto's en vervolgens op ons eigen tempo afgedaald. Ik deed het vandaag wat rustiger aan omdat Jaël dat op prijs stelt. Daarom gingen de maximum snelheden tot 70 per uur.

Een lange afdaling en klim van 5 km brengt ons op de Col de Telegraphe. Geen lastige klim, aangezien ik mijn dikken jack van de afdaling nog aan had en ik het niet te warm kreeg. Vervolgens doordalen tot ongeveer 800 meter hoogte en over een brede weg naar Modane. Boodschappen doen en lunchen. Dan door naar een pittie côte van 8 km lang aan 7 tot 8%. Nog wat dalen en klimmen en na de Col de la Madeleine een slaapplek gevonden op 1795 meter hoogte, 13 km onder de top van de L'iseran (het dak van de 100 colstocht). Daar kan ik morgenochtend vroeg aan beginnen.

Een betere slaapplek bestaat er voor een fietser niet. Een hangende douchekop, een echt kussen op bed, in de bar beneden verkopen ze winegums en omdat ik ik niet van fonduën hou maken ze voor mij spaghetti bolognese! Hier weten ze hoe ze een fietser die alweer 3,5 week onderweg is kunnen verwennen :-)