Hoogste punt 100 colstocht

Klimmen, dalen, klimmen, dalen, klimmen en dalen. Dat was kortgezegd de dag. 3 x klimmen en dalen dus.
Vanmorgen mocht ik wederom koud vanaf het ontbijt gaan klimmen. En niet zo maar een klim, want de hoofdschotel van vandaag was de Col de L'iseran.
Tijdens het klimmen draaide de benen voor geen meter. Toch stond ik om 10 uur op de top, in alle rust. Een handvol auto's, meer was het niet. Een Fransman bood aan om van mij, met mijn telefoon, een foto van mij te maken. Altijd fijn. Het blijft bijzonder om op een dergelijke hoogte te zijn. Wetende dat het in het dal lekker warm is maar op deze hoogte hele andere temparaturen gelden.
Het was amper 10 graden op de top. Een dik jack en handschoenen aangedaan voor de afdaling. Een lange afdaling van 47 km! Eerst de col afdalen en daarna over lichtdalende wegen naar de voet van de Cormet de Roselend. De benen begonnen ondertussen steeds beter te draaien waardoor het echt genieten was op de Cormet de Roselend. Een prachtige col waar ik na 19 km klimmen boven was. Eerst stijg je hard door een bosachtig gebied en vervolgens kom je op een open stuk waar je met afwisselende stijgingspercentages blijft klimmen.
Bovenop was de lucht ook weer opengetrokken. Vanmorgen werd het grijs en was het behoorlijk dichtgetrokken. Ik was even bang voor regen, maar nadat het weer opklaarde werd het wederom prachtig weer.
Het was pas half 1 en toch al weer 80 km achter de rug. Eigenlijk had ik voor vandaag min of meer gepland om na de afdaling van de Cormet de Roselend een slaapplek te zoeken. Maar omdat het ondertussen zo lekker ging heb ik mijn plannen maar gewijzigd. Op de col heb ik de tijd genomen voor een lunch, heerlijk in de zon op 1968 meter hoogte. Het was heerlijk rustig op de top, maar toch gezellig. Ik raakte aan de praat met een groepje engelse fietsers (Zowel in de Pyreneeën als in de Alpen zie je de laatste jaren veel Engelsen. Het fietsen is daar sinds enkele jaren aan het uitgroeien tot een grote sport. Ze 'kicken' ook wel op de cols met de grote namen, want op andere cols zie je ze helemaal niet). Zij zijn hier ter voorbereiding op een race door de alpen die van het meer van Geneve naar Nice gaat. Met onder meer een klimtijdrit op de Alpe D'huez. Ze waren erg geïnteresseerd in mijn route en belevenissen en vroegen zich af of ik na deze vier weken fietsen een week lang ging eten en slapen om bij te komen....en hoe ik in Nederland kon trainen voor zo'n tocht waarin je constant klimt en daalt?

Na de lunch afgedaald naar Beaufort, waar de klim naar de Col des Saisies begint. Een vriendelijke col die naar het wintersportstadje Saisies leidt, op 1650 meter hoogte. Een lekkere klim om als laatste te doen op zo'n mooie dag. De beloning is een mooie afdaling naar Flumet, waar ik vannacht verblijf. 3 km buiten de route maar die kan ik morgenochtend gebruiken om warm te draaien voordat ik aan de Col des Aravis begin.

Aan de hoogte van de cols zie je dat het allemaal wat lager wordt. Langzaam fiets ik morgen de Alpen al weer uit. Al wordt ik overmorgen nog getracteerd op een pittige & stijle klim voordat ik definitief de Jura in fiets, met passages van 16%. Al valt de bediscussiëren of deze col bij de Alpen of bij de Jura hoort. Het gaat hier om de Col du Grand Colombier, die morgen door de tourrenners wordt beklommen! We missen elkaar dus net.

Morgen ga ik vlak boven Annecy langs en verlaat ik de 'grenszone' met Italië waar ik nu al een paar dagen langs fiets. Wat dat betreft pak je wel de uiterste gebieden van Frankrijk. In de Pyreneeën zat ik dicht bij spanje (blijkbaar zo dicht dat mijn telefoon het soms niet wist. De smsje van mijn telefoonprovider over de bel&sms kosten in Spanje en Frankrijk bleven binnenkomen) nu al dagen lang dicht bij Italië. Het is wel opvallend hoe weinig Italianen ik zie. De kentekenplaten komen uit de meest diverse landen, behalve uit Italië. Blijkbaar is het geld daar echt op...of ze gaan vooral in eigen land op vakantie om de economie te stimuleren. Dat advies gaf onze regering een tijdje geleden ook, dus waarom niet.

Het einde van deze fantastische reis komt in zicht. Daarom heb ik gisteren, na mijn laatste scheerbeurt mijn scheerspullen maar weggegooid. Scheelt weer wat gewicht. Zaterdagavond ben ik weer thuis, waar alles is wat ik nodig heb.

De winegums zijn weer op, we kunnen bijna aan tafel!

A demain!